Pozdrawiam wszystkich, którzy chcą coś o mnie usłyszeć.
Na dzień dzisiejszy jestem bardzo podekscytowana i zadowolona, ponieważ po 2 latach oczekiwania, jadę w lutym na turnus rehabilitacyjny do Bydgoszczy (refundowany przez NFZ). Radość moja jest tym większa, iż w Bydgoszczy jest sprzęt rehabilitacyjny ERIGO – stół terapeutyczny z możliwością pionizacji
i dynamicznym systemem symulacji ruchu kroczenia, którego w żadnym innym ośrodku nie spotkałam.
Moje leczenie, to codzienna rehabilitacja,dzięki której widać poprawę gołym okiem, jestem znacznie silniejsza i sprawniejsza.
Kiedy zostanę posadzona na wózek, to wytrzymam w pozycji siedzącej nawet 3 godziny.
Chociaż tylko lewa ręka, została trochę uruchomiona, to i tak jestem szczęśliwa, że sama mogę tą jedną ręką jeść, obsługiwać laptopa, nawet i pisać.
Postęp w mojej częściowej sprawności fizycznej, odzyskuję dzięki Wam wszystkim, którzy pomagają i pamiętają.
Do dnia dzisiejszego nie znalazłam lekarza specjalisty, który podjął by się być moim lekarzem prowadzącym, a może jest wśród Was, ktoś co by mi pomógł znaleźć takiego lekarza?
Ciężko mi teraz ubrać w słowa, to co wydarzyło się ostatnio wokół mnie i moich najbliższych, ale wierzę, że nie opuszczą mnie wszyscy Ci którzy do tej pory wspierali mnie (nas) w trudnych chwilach, a może jeszcze więcej znajdę przyjaciół?
Dowodem tej wiary i pamięci o mnie jest fakt, iż odwiedził mnie Pan Ryszard z Dobrej, którego zawsze z rodzicami ceniłam i szanowałam, również Pan Antoni z Łobza zadzwonił i pozdrawiał oraz otrzymałam kilka kartek z pozdrowieniami.
W tych trudnych chwilach są przy mnie w dalszym ciągu: moja Pani Nina, Pani Bożenka, najbliższa rodzina i moja przyjaciółka Justyna. Mam nadzieję, że pamiętają o mnie również Ci, którzy o mnie myślą, a nie mają odwagi się odezwać.
Do mojej wypowiedzi nasuwa się myśl: „Nie bądź pewny, że masz czas, bo pewność nie pewna”.
Nie ukrywam, że pomoc materialna jest mi dalszym ciągu potrzebna, możesz mi pomóc przelewając choćby najdrobniejszą kwotę na konto lub przekazując 1% podatku.
1% PODATKU DLA PAULINY
WPISZ W ZEZNANIU ROCZNYM (PIT) ZA 2011 r.
Nr KRS 0000120774
Z dopiskiem (w rubryce „Inne informacje, w tym ułatwiające kontakt z podatnikiem”): „DLA PAULINY SKRZYNIARZ”
Dziękuję wszystkim, którzy zechcą wesprzeć mnie w dalszej rehabilitacji i złagodzić skutki mojej choroby oraz tym, którzy zechcieli w ubiegłym roku odpowiedzieć na mój apel
i przekazali 1% podatku.
Wdzięczna Paulina.
Paulino , bardzo się cieszę że z twoim zdrowiem coraz lepiej. To wspaniale że pojedziesz na ten upragniony turnus … Twoja wola walki jest godna podziwu. Wierzę w to że kiedyś pokonasz tę chorobę , życzę Ci dużo siły i pozdrawiam serdecznie.
Witaj Madziu bardzo się cieszę, że do mnie napisałaś. Dziękuję za ciepłe słowa. Jestem ciekawa co u Ciebie? Napisz do mnie: paulinaskrzyniarz@vp.pl
Hej dzielna Paulino :)Dawno nie odwiedzałam Twojego bloga, ale szybko nadrobiłam zaległości i cieszą mnie bardzo Twoje postępy w leczeniu. Ciągle mam nadzieję i wierzę głęboko, że wyjdziesz z tego i pokonasz tą paskudną chorobę. Nie poddawaj się i nadal bądź sobą- taka jak Cię pamiętam uśmiechniętą dziewczyną 🙂 Liczę, że niebawem spotkamy się na ulicy naszej mieściny podczas spaceru 😉 Pozdrawiam i trzymam kciuki!
Dziękuję bardzo za Twój wpis i jest mi miło, że pamiętasz o mnie.